İbrahim Halil DEMİR

ANNE SEN SAĞ İKEN...

ANNE SEN SAĞ İKEN...

 

Anne sen sağ iken

Bülbüllerin şakıdığı bağımdın

En neşeli günleri yaşadığım konağımdın

Bir anlık firakında

İçler acısı en acıklı çağımdın

 

Anne sen sağ iken

Kimselere eyvallah etmezdim

Namertlerin köprülerinden asla geçmezdim

Nur cemalini bir an görmediğimde

Hiçbir şey yiyip içmezdim

 

Anne sen sağ iken

Kimsenin gücü bana yetmezdi

Gönül tarlamda dikenler bitmezdi

Tatlı sesini duymadığımda

Kursağımdan bir lokma bile geçmezdi

 

Anne sen sağ iken

Sızlamazdı sol yanım

Deli dolaşırdı damarlarımdaki kanım

Yokluğunu hissettiğimde

Bitap düşerdi bu emanet nazik canım

 

Anne sen sağ iken

Mutluluktan yanaklarım al aldı

Ağzından çıkan her cümle sanki baldı

Sen ahrete göçer göçmez

Manidar yokluğun beni yâd ellere saldı

 

Anne sen sağ iken

Neşe ve mutluluklarla doluydum

Sevenleri kavuşturan en asil rahvan ataların yoluydum

Mert ve yiğitleri mahcup etmeyen

Pazıları en güçlü koluydum

 

Anne sen sağ iken

Sıkıntılarım her geçen gün artmazdı

Yaralarım için için azmazdı

Gönül bahçeme akan sular

Boz bulanık akmazdı

 

Anne sen sağ iken

Sevdalı gözlerim çok karaydı

Toprak damlı evimiz sanki saraydı

Fakir ve yoksulduk ama

Gönlüm zengin sanki ağaydı

 

Anne sen sağ iken

Güler yüzlü şen şakraktım

Muhabbet ve sevgi yularını takardım

Şerefsizleri gördüğümde

Celalli ve haşin bakardım.

 

Anne sen sağ iken

Gözüm gönlüm toktu

Sıkıntı gam ve kederim yoktu

Sen bu üç günlük fani dünyadan ayrıldıktan sonra

Dost bildiklerim en ağılı paslı hançerlerini bağrıma soktu

16/ 19/Ekim/2015